Om enige afbakening aan het onderwerp te geven, hebben de auteurs zich beperkt tot de moderne, professionele geschiedschrijving. Het startpunt ligt dus in de tweede helft van de negentiende eeuw. Als er al sprake is geweest van een Utrechtse traditie, dan valt die op twee terreinen te verwachten. Ten eerste op het gebied van de professionalisering, met name op het vlak van de bronnenkritiek, editietechniek en dergelijke. Een tweede schoolvorming zou eerder politiek-maatschappelijk van aard zijn en gezocht moeten worden in een liberaal en sociaal-democratisch engagement, dat journalistiek vorm is gegeven.