|
|
Joop den Uyl wordt meestal met kopstukken als Troelstra en Drees op eenzame hoogte geplaatst als een van de belangrijkste voormannen van de Nederlandse sociaal-democratie. Hij speelde een unieke rol in de naoorlogse geschiedenis door de wijze waarop hij zich in de roerige jaren zestig de positie wist te verwerven van de leermeester en leidsman van de progressieve beweging. In een tijd dat veel van zijn generatiegenoten de politiek de rug toe dreigden te keren omdat zij zich moeilijk konden verenigen met het polariserende gedachtegoed van een aanstormende nieuwe generatie, wist Den Uyl de eenheid in de beweging te bewaren en werd hij door velen gezien als de vertolker van het progressieve gedachtegoed. Het hoogtepunt in zijn loopbaan vormde het minister-presidentschap van het meest linkse kabinet uit de Nederlandse politieke geschiedenis, waarin hij als leidsman van een 'rood kabinet met een wit randje' de gelegenheid kreeg om de denkbeelden uit de jaren zestig in beleid om te zetten. |